21 Maart, de lente begint. Sinds jaar en dag de dag voor mijn verjaardag. Ik ken verjaardagen met veel nattigheid in de vorm van regen en hagel, of nog erger, van sneeuw. Met vorst, kou, temperaturen rond het vriespunt. Ook jaren waar op die speciale dag in maart een heerlijk voorjaarszonnetje haar neusje al wat vaker laat zien. In mijn beleving had ik vroeger op mijn verjaardag naar school steevast de ‘sportkousen’ al aan. Een jurkje met lange kousen eronder, en voor de rest blote benen. Heerlijk was dat. Het gaf voor mij echt een nieuw begin aan, zo klein als ik was, het voelde heel bijzonder om op die tweede lentedag jarig te zijn. Tegenwoordig betekent de eerste lentedag zoveel meer. Het betekent weer opnieuw genieten van zo veel kleine dingen. Een genot om de was fris gewassen buiten aan de lijn te hangen, te laten drogen in het zonnetje. Wel zo duurzaam! Het geluid van de tractor op het land, de eenden in de sloot, het gras op het land dat steeds groener en langer wordt. Met iedere jaar weer de hoop dat het een groeizaam jaar mag worden zodat we genoeg voer voor de koeien bijeen kunnen doen. Dit jaar nog meer dan andere jaren, terugkijkend naar de afgelopen, veel te droge zomer. Genieten van het inkuilen, de heerlijke geur van vers gemaaid gras… kopje koffie samen op het terras, tussen alle werkzaamheden door, het kriebelende verlangen naar oneindige zomeravonden…

In ieder geval zijn de weersomstandigheden weer zodanig dat alles weer vooruit gaat. Ook voor onze tuin is het gunstig, mijn boer hoopt nog even vooruit te kunnen om nog zoveel mogelijk klinkers te leggen voordat het landwerk roept…

En anders gaat juffertje ongeduld zelf maar aan de slag 😊

• 

• 

• 

•