De meesten van jullie weten waarschijnkijk wel dat wij hoofdzakelijk Fries – zwartbont- Holsteinvee hebben. Heel af en toe word er via de KI (kunstmatige insemenatie) een stier gebruikt die zorgt voor een afwijkende kleur of lichaamsbouw. De vader is dan zelf meestal een vleesras, in dit geval van Franse afkomst. Een paar dagen geleden werd op onze boerderij – tussen alle schattige zwartbont kalfjes – dit prachtige ‘vergrijsde’ kalfje geboren.
Speciaal voor de foto heeft boer nog even gewacht met het indoen van de lelijke oornummers (alhoewel we dan een boete riskeren)
Een paar dagen later werd er nog zo’n mooierd geboren. Deze mag nog even in zijn éénpersoons kamertje om eerst wat weerstand op te bouwen…Het is trouwens wel een bijzonder nieuwsgierig dametje!
Schoonbroer is eventjes met zijn gezin op vakantie. Zoonlief springt deze week voor hem in maar deze zondagmorgen toen de jonge boer al naar huis was mocht ondergetekende haar helpende handje weer eens toereiken. Twee van de vijf droogstaande koeien die vanwege hun zwangerschapsverlof buiten op hun eigen landje verbleven moesten verhuizen naar de stal. Dit omdat deze pittige dames – misschien onder invloed van wat hormonen – constant het gras voor de voeten van hun collega’s wegmaaiden. Nu gebeurt dit ook wel vaker in de mensenwereld maar hier wilde mijn boer toch even een stokje voor steken. Gewapend met een hark en twee man (vrouw) sterk gingen we de uitdaging aan. De hark droeg ik bij me om me ‘breed’ te maken, zodat de koeien de juiste weg zouden kiezen. Met dat breed maken heb ik normaal gesproken weinig moeite doch ditmaal diende het om de dames niet om me heen te kunnen laten. Poging één mislukte al. Onervaren als ik ben in dit soort klussen hobbelde ik op goed geluk achter en langs de koeien door, terwijl boer me allerlei onduidelijke aanwijzingen toe riep. Daardoor vergat ik het breed maken met als gevolg dat de meiden me op hun dooie akkertje voorbij liepen, de kant uit waar ze nu net niet gewenst waren. Zuchtend van ongenoegen bevestigde boer de draad weer op zijn plek en probeerden we het van de andere kant. Ditmaal ging er een dame extra mee en liepen er drie koeien gezellig alle kanten uit. Juust…behalve de goeie! Eentje koos het hazenpad, haar lieten we even begaan. De tweede verstopte zich in de jongveestal waar ze vol verwachting onder het oog van haar jongere vriendinnen en het genot van een lekker hapje de voergang verkende. De derde konden we nog net tegenhouden voordat ze op weg naar de weg ons erf zou verlaten en werd behoedzaam de koeienstal in geloodst. Dat was één. De koe die het hazenpad boven het gebaande pad had gekozen kregen we zo ver dat ze vrijwillig haar graslandje weer terug inliep. De zwangere dame die de pinken in de jongveestal gezelschap hield die kon boer alleen wel de baas, daar bemoeide ik me maar niet meer mee. Terwijl hij de koe bij de denkbeeldige horens vatte schoot ik snel een paar plaatjes op het moment dat beide meiden het koffiekransje in de koeienstal verder voortzetten, hier en daar een graantje mee pikkend. Eindelijk alle twee binnen! Van daaruit was het godzijdank een makkie om ze naar hun bedoelde plek achter het voerhek in de naastliggende stal te leiden. Tot elkaar veroordeeld voelen ze zich nu samen supersterk en zullen beiden over een tijdje waarschijnlijk een prachtig kalfje ter wereld brengen…
Gezellig keuvelend op de voergang, met hun vriendinnen die wel aan de goede kant staan
Hèhè….de oogst is eindelijk binnen! Nimmer bevatte onze boom zo veel pruimen die hingen te wachten op een bijtijdse pluk. Met behulp van mijn boer – vanwege zijn lengte vond hij eerder de weg naar de top – hebben we gisteren de laatsten naar beneden gehaald. De pruimpjes die tè hoog van de toren bliezen lieten we mooi hangen. Te gevaarlijk! Buiten dat het fantastisch is om je tanden in een sappige, verse pruim te zetten (het blijft hilarisch😂) kun je er zulke geweldige dingen mee maken. Mijn persoontje kan niet wachten tot alles in potjes en glazen zit. De chutney van de eerste geoogste vruchten is wel al klaar en hij smaakt ontzettend lekker!! Je eet het bij een goede stoof- of vleesschotel en ook met een blokje kaas of door de kwark smaakt dit te gek. Ben er maar wat trots op. Dit hebben we toch maar weer! Nog heel wat werk voor de boeg, maar iets dat je graag doet verveelt niet zo snel zullen we maar zeggen. Beneden laat ik jullie zien welke recepten er aan komen. Tevens lees je onder de foto’s waar de uitdrukking “Tot in de pruimentijd” vandaan komt…
Herkomst “Tot in de pruimentijd”
De uitdrukking “tot in de pruimentijd” wil zeggen dat je bij het afscheid nemen “tot over een poosje” bedoelt indien er geen exacte toekomstige afspraak is gemaakt. Waarom men niet zegt: “tot in de appeltijd”, “tot in de kersentijd” of “tot in de notentijd” (wanneer appels, kersen of noten rijp zijn) is niet met zekerheid vast te stellen. De meest aannemelijke versie van de herkomst van de uitdrukking stamt uit de 17de eeuw:
P.C Hooft
Deze theorie over de herkomst van “tot in de pruimentijd” heeft te maken met de beroemde Nederlandse schrijver Pieter Corneliszoon Hooft (1581-1647) en enkele van zijn vrienden. Hooft woonde gedurende een groot deel van zijn leven in de zomermaanden in het Muiderslot in Muiden, terwijl hij de winters in Amsterdam doorbracht. In het Muiderslot ontving hij dan ook zijn literaire vrienden, onder wie bijvoorbeeld Joost van den Vondel (1587-1679).
Deze vrienden verbleven dan vaak voor een langere periode in het kasteel. Bij het afscheid zouden de vrienden van Hooft dan tegen elkaar “tot in de pruimentijd” gezegd hebben. Rondom het Muiderslot stonden namelijk veel pruimenbomen. Ze bedoelden hiermee dan de volgende zomer. Zo zou “tot in de pruimentijd” langzaam een meer figuurlijke betekenis hebben gekregen en een uitdrukking zijn geworden. Als je dan weet dat pruimen vanaf juli t/m september geoogst worden zou dit een hele plausibele verklaring kunnen zijn.
Verderop de site:
Pruimenchutney
Pruimenjam
Limburgse proemevlaai (ook wel linzenvlaaigenoemd)
En weer heeft mevrouw Soeters een hard werkende familie het brood uit de mond gestoten. Over de attractie kun je twisten. Je vindt het leuk of je gruwt ervan. Ik behoor tot de laatste groep zoals je wel kunt begrijpen na het lezen van Mouse in da house. Onze kids vonden het prachtig terwijl ik over mijn nek ging, maar buiten dat het nu wel of niet je smaak van vermaak is gun je wel iedereen zijn inkomsten. Er is nu een discussie losgebarsten over het dierwelzijn van de tamme muisjes tijdens het warme weer. Bam!! Een nieuw dieptepunt is bereikt. De bevlogen dierenactiviste heeft kritiek geuit op de heftige misdaad om de muisjes te laten ‘optreden’ bij ruim dertig graden. Activistje Soeters had de klacht ingediend tegen de kermis-exploitanten die daarop meteen het muizenpaleisje sloten. Definitief einde van de attractie. Ik zag de beelden van de huilende, ontredderde kermismevrouw en de haren rezen me te berge. Gelukkig kregen zij veel steun van mensen die verontwaardigd het kermispaar verdedigden en beschermden tegen het doorgedraaide carousselpaard. Waar gaat dit eindigen? Moeten we al het ongedierte in de toekomst soms verwelkomen in onze woningen om ze bij hitte gezellig plaats te laten nemen voor onze ventilatoren? Dank je de pissebed!! Gotsakker, die muizen hebben een complete stad vol zaagsel voor zichzelf! Met huisjes, trappetjes, bruggetjes. Ze kunnen lopen of liggen waar ze willen en met wie ze willen. Ze worden vast en zeker goed verzorgd en voorzien van muizenvoer en water. Hebben ze het warm dan gaan ze toch lekker ergens liggen uitpuffen? Dat kan daar namelijk. Ze hoeven niet eens arbeid te verrichten, van optreden is geen sprake! Het is namelijk niet zo dat ze kunstjes moeten vertonen zoals opzitten en pootjes geven. Geloof me, die muizen hebben het beter dan menig menselijk wezen ook. Zoals mijn boer die met 40 graden 200 koeien staat te melken zonder robot. Muizen schijnen in ieder geval een voorkeur te hebben voor warmte ten opzichte van kou en daarbij was – zover ik begreep – de attractie met de grootste hitte gesloten en alleen in de avond open.
Wel, het kan zomaar zo zijn dat mevrouwtje na haar terechtwijzing afgelopen week over haar foto waarop een vrachtwagen met vermeende Nederlandse slachtvarkens te zien was, gewoon weer de publiciteit zoekt. Kort gezegd: de aandacht wil afleiden van haar zogenaamde ‘varkens-tijdens-hitte’ actie die totaal gemanipuleerd lijkt te zijn geweest en dan ook gelijk onderuit gehaald werd. Net zoals animal-rights doet aan suggestieve beeldvorming weet ook deze directeur van het wetenschappelijk bureau van de PVDD hoe er gehandeld moet worden om de publieke opinie aan haar zijde te krijgen. Let wel, ook ik ben tegen heus dierenleed maar zoek geen dingen waar ze niet zijn. Het hitteprotocol wat betreft de diertransporten treedt in werking vanaf 27 graden Celsius. Boven de 35 graden mogen geen dieren worden vervoerd. Inspecteurs van NVWA (Nederlandse Voedsel- en Waren Aautoriteiten) handhaven hier op. Er zal best eens iets voor vallen maar ga geen raaskal de wereld in slingeren die klakkeloos door de media wordt overgenomen. Laat mensen hun brood verdienen zolang alles binnen de kaders van de wet wordt uitgevoerd. En dat gebeurt gelukkig meestal!
De attractie wordt voorgoed gesloten. Wat denk je dat er nu met de muisjes gaat gebeuren Karen Soeters?
Binnenkort: het hitteprotocol tijdens veetransporten
Witte spoken waarden afgelopen maandag en dinsdag op ons erf rond om aan de haal gaan met het asbest dat nog in de golfplaten daken van twee stallen rustte. Het dak ging er af, zoveel was zeker! Het bedrijf waaraan we het dak gaan verhuren voor zonnepanelen en ook wijzelf hadden nogal wat duiven op ons dak voordat het eraf mocht maar uiteindelijk was het deze week zover.
Asbest saneren
Asbest saneren = het demonteren van platen die asbest bevatten.
Alles werd afgezet met geel lint waar we onder geen beding overheen of onderdoor mochten. Het vee moest eerst allemaal aan één kant van de stal verblijven zodat de men in white van beide stallen ieder één helft klaar konden maken waarna een onafhankelijk controleur (laborant) nakeek of alles tiptop in orde was. Helaas moesten de isolatieplaten onder de golfplaten ook eerst nog verwijderd worden omdat deze glaswol bevatten dat blijkbaar niet schoon is te maken met als gevolg dat er altijd kleine asbestdeeltjes in kunnen blijven zitten. Dat was wat minder 😓 Daarna pas werd alles zogezegd vrijgegeven en kon er gemolken worden. Eergisteren was de andere helft aan de beurt waarvoor het vee weer naar de àndere kant verplaatst moest worden. Ook daarna moest de controleur zijn fiat geven. Pas toen kon al het vee weer over de stal verdeeld worden. Bijna tegelijkertijd kwamen er nieuwe dakplaten op het gedeelte dat asbestvrij gegeven was, daarvoor was weer een ander bedrijf ingehuurd. Het was een bedrijvigheid van jewelste. Met vijftien man sterk waren ze eergisteren aan het werk om beide klussen te klaren. We hebben er best wel tegenop gezien maar in vier dagen tijd was de kogel door de stal. Koffie en koek waren bijna niet aan te slepen dezer dagen maar dat hadden we er graag voor over. Zeker als we horen hoe dankbaar de mannen zijn voor dit luttele gebaar (schijnbaar krijgen ze op veel plekken noch een natje noch een droogje) dan wordt weer eens bevestigd dat zulke dingen altijd twee kanten op werken. Het dak is vernieuwd, de stallen ogen mooi en verzorgd. En met de nieuwe lichtplaten en gordingen ook nog eens een stuk lichter!
Dakverhuur
Binnenkort zullen er zonnepanelen op de herboren daken geplaatst worden waardoor duurzame energie opgewekt gaat worden. Door eigen eisen te stellen en daar aan vast te houden hebben we uiteindelijk een goed cotract af kunnen sluiten. Wij zonder kosten van onze asbest af, mooi nieuw dak, ontvangen dakhuur, en gaan mee in het duurzaamheidsverhaal alhoewel het voor ons bedrijf niet automatisch betekent dat we daardoor minder milieubelastend zijn. Voor ons voelt het echter wel goed en het energiebedrijf mag zijn opgewekte energie verkopen. Win-win. Cool toch?
Yeah!! Boer en ik bereiden zich voor op het aanstaande weekeinde. Dan mogen we weer los! Na een hernieuwde kennismaking met onze fietsen zullen die ons dit weekend gaan vergezellennaar een geweldig evenement.
Intiem festival
Sinds jaar en dag vindt ongeveer 10 km bij onze boerderij vandaan een redelijk kleinschalig festival plaats. Met de tofste nationale en internationale bands, zangers en zangeressen, die zich vaak in meerdere of mindere mate kunnen meten met het publiek dat met hen meegegroeid is. Om de meeste te kennen moet je namelijk wel van een bepaalde leeftijd zijn. Beetje zo van onze leeftijd – zeg maar oudere jongeren (geboren in de jaren zestig). Echter net zo veel jongere ouderen (jaren vijftig) bevolken het festivalterrein en gaan uit hun plaat, kamperen in tentjes, showen hun tattoos – die soms vervaagd of overrimpeld hun lichaam (ont)sieren – en laten zich leiden door sfeer en geluid van scheurende rockgitaren en doorrookte zangstemmen. Heerlijke, gemoedelijke dagen zijn het met veelal ‘onze’ gouwe ouwe muziek. Oeps … nog even en Rollatorpop, Artrosepop of Kwalenpop wordt geboren! Daarom is het een prettig feit dat er buiten de bezoekers die worden belaagd door de tand des tijds ook steeds meer jeugdigen dit rock/pop podium bezoeken. Die de muziek van weleer via hun ouders kennen, of die zich goed kunnen vinden in de knusse, intieme en oergezellige vibe van het festijn. En goede muziek vergaat niet! Bovendien kunnen ze ook zomaar getriggerd worden door enkele eigentijdse headliners die dit jaar van de partij zijn. Jonge aanwas! Het is leuk om te weten dat buiten de herrie van dance- en stampfeesten ook de ‘ouderwetse’ muziek door hen gewaardeerd wordt zodat het festival Bospop in zijn hoedanigheid kan blijven bestaan. Ook onze jongste dochter heeft een weekendticket weten te bemachtigen en zij zal hopelijk mee gaan maken hoe fantasisch het is om deel uit te maken van het Bospop publiek.
Op boerenland
Niet gelegen in een bos maar vernoemd naar een gedeelte van Weert genaamd Boshoven waar de geboorte van Bospop in 1980 plaatst vond. Tegenwoordig vindt het festival plaats richting de A2, temidden van een landbouwgebied waar de organisatie een stuk grond van een nabijgelegen boer huurt. Wij hebben zelf in die buurt ook een lapje waar de festivalgangers van ver hun bolides kwijt kunnen. Vandaar dat het ons gegund is om drie dagen dit spektakel mee te maken. Onze zoon heeft aangeboden om twee avonden voor zijn vader te melken. Het gebeuren doet hem verder weinig en omdat ik soms wel eens voor hèm inval tijdens de zondagsdienst (degenen die nog niet weten hoe hilarisch dat kan verlopen kunnen dat hier lezen) gunt hij zijn pa en ma dit jaarlijkse pleziertje. Waar we hem natuurlijk zeer erkentelijk voor zijn😉
Met een line-up die klinkende namen bevat zoals: Sting, Toto, Foreigner, John Fogerty (CCR), Joe Jackson en The Specials en ‘jonkies’ als Matt Simons, James Morrison en Kodaline – waar ik ook heel blij van word – zal het zal ze vast gaan lukken om weer iets moois neer te zetten. Zelfs onze Limburgse Rowwen Hèze is van de partij. Daarmee kan het Bospop publiek rekenen op upliftende deuntjes die het ongetwijfeld goed zullen doen bij het iets oudere festivalpubliek. Daarnaast is er een festivalmarktje en zullen tal van horeca-tentjes hun best doen het één en ander aan de man of vrouw te brengen. Drinkgelegenheden zijn er te over en toiletgang moet geen probleem zijn. Tel daarbij op (hopelijk) een zonnetje, een stuk of wat bekers bier, voor velen de vakantie in het vooruitzicht en het feestje is compleet…
Dat allemaal gezegd hebbende: na Bospop gaat het dak er bij ons pas echt af! Hoe en waarom dat lees je de volgende week.Oh ja, natuurlijk laat ik je dan gelijk even weten hoe het geweest is…
Nadat één van onze schoonzonen om 5 uur in de morgen ons vakantiehuisje verliet om zijn vak als bouwer uit te oefenen, bezocht de rest van ons boerengezin na de uitcheck nog even de kaasmakerij van Henri Willig in Katwoude. Het boerenbedrijf blijft lonken ook als de boer een paar dagen van huis is! Onze kids zijn de kinderboerderij al lang ontgroeid dus bezochten we één van de drie hoeves van Henri Willig: De Jacobshoeve – gelegen tussen Volendam en Monnikendam – waar van het ‘Jersey’ koeienras de melk tot kaas wordt verzuiveld. Het bedrijf werkt op een biologische manier waarbij de dieren zijn gehuisvest in een potstal. Het is zo’n ander ras dan de Holsteiner zoals je helemaal beneden op de foto’s kunt zien. Melk van een ander koeienras (Holsteiners) wordt vermengd met de Jerseymelk omdat deze een erg hoog vetgehalte heeft. Hoewel lekker is tè vet namelijk niet heel goed voor ons lichaam zoals ons steeds ingewreven wordt. Het gedeelte Jerseymelk zorgt daarom evengoed voor een volle en romige kaas. Het bedrijf koopt ook melk aan van geiten en schapen om verwerkt te worden tot kaas om wat meer diversiteit aan te kunnen bieden. De producten van Henri Willig worden internationaal verhandeld en zijn zelfs online verkrijgbaar.
Het erf werd die maandagmorgen bevolkt door een drietal leeggelopen touringcars; voor even verlost van een internationaal gezelschap dat op deze ochtend ook eens een kaasje wilde meepikken. In de inforuimte werden we verwelkomd door een middelbare maar goedlachse ‘Frau Antje’ die ons het kaasproces uit de doeken deed waarna ze ons naar een pracht van een kaaswinkel leidde. Van truffel- tot lavendelkaas, kruidenkazen en schapen- en geitenkaas…Alles lag mooi uitgestald in kleurige folies. Diverse kaasmedewerkers in traditionele klederdracht ontvingen de gretige klanten die ogen en smaakpapillen te kort kwamen om al het lekkers te proeven. Verschillende soorten kaasblokjes evenals meerdere soorten kaasdip – gepresenteerd op vaderlandse schaaltjes – konden zomaar in ieders mond verdwijnen. De nodige kazen werden door ons uitgekozen en afgerekend. Hilarisch waren de ‘wooden shoes’ in reuzenformaat om een leuk plaatje te schieten. Want ja, gezien de vele buitenlandse toeristen die het bedrijf bezoeken ontbrak het er ook niet aan Hollandse souvenirs. Echter wel op een subtiele manier en zonder de kitscherige prullaria die je vindt in winkeltjes van omringende dorpjes.
De kaaswinkelEffe proeven ….mmm heerlijk hoor! Onze boerenzoon op oversized houten klompen metJersey koeienhuiden op de achtergrond Het truffelkaasje ging mee richting Limburg
Ons zou ons niet zijn als we ook niet de stallen hadden bezichtigd. Je mocht overal rondlopen om jezelf wat wijzer te maken. ⅕Zo zie je een mooie lichte en ruime stal waar de Jerseykoeien veel ruimte hebben en van binnen naar buiten en vice versa kunnen lopen. Je kunt met eigen ogen zien hoe ze met de (Lely)robot gemolken worden. Een prachtig gezicht hoe dat in zijn werk gaat, je staat er met je neus bovenop! Tot slot hebben we ook nog een kijkje genomen in de kalverenstal waar de ohh’s en ahh’s weer eens niet van de lucht waren. Wel van ondergetekende en haar dochters. Hoewel we natuurlijk gewend zijn aan onze eigen zwartbonte lievelingen is dit ras zelfs nòg wat aaibaarder. Prachtige dieren, deze Jersey’s! Kortom…absoluut de moeite waard om een kijkje te nemen op deze kaasboerderij. Zelfs een restaurant is aanwezig waar je nog even lekker kunt nakazen. Het bezoek was een topafsluiting van ons weekendje aan het Markermeer! Het ging weer huiswaarts naar onze eigen melkveehouderij♡
Te schattig toch?Mooi ras die Jersey’sOp weg naar de stalDe potstal
Onder deze hashtag delen boeren deze week hun verhalen, foto’s of filmpjes over de maatregelen die zij treffen om eventuele hittestress bij hun dieren tegen te gaan. De gedachte daarachter werkt twee kanten op. Ten eerste willen we dat – net zoals wij dat voor onszelf willen- onze koeien zo min mogelijk last hebben van het warme weer en willen we graag met jullie delen hoe we daar mee omgaan. Ten tweede zorgt ernstige en langdurige hitte voor problemen wat betreft drachtigheid, voedselopname en melkgift. De lichaamstemperatuur van een koe is 38 graden celsius. Omdat het lijf zo groot is duurt het bij hen veel langer om weer af te koelen. Zonder maatregelen blijven ze nog lang last houden en stuiten we soms na maanden nog op problemen als gevolg van de hitte. Koeien en jongvee blijven bij ons lekker binnen in een luchtige, goed geventileerde stal. Boeren met weidegang laten hun beesten vaak ’s nachts naar buiten gaan omdat overdag weidegang -zonder schaduwplekken – onverantwoord is in deze hitte.
Onze maatregelen:
De inhoud van de waterbakken wordt iedere dag ververst
De koeien krijgen 20% minder voer omdat de opname met heet weer een stuk lager is
Om pensverzuring tegen te gaan wordt de structuur in het voer verhoogd en de hoeveelheid krachtvoer verminderd
Ter bescherming voor de pensbacteriën krijgen de koeien een buffer in de vorm van bicarbonaat
Het restvoer wordt elke dag opgeruimd en blijft niet liggen om aan het jongvee gevoerd te worden
Bij extreme hitte voeren we 2x per dag een mindere hoeveelheid
In de ligboxstallen staan 6 grote ventilatoren die zorgen voor een contante luchtstroom
De wanden van de jongveestal zijn bekleed met spaceboarding en een open nok zodat er voldoende ‘trek’ oftewel luchtverversing is.
De kalverenstal is koel omdat deze optimaal is geïsoleerd
De jonge kalfjes die buiten staan worden beschermd voor zonlicht dmv het hokdakje en krijgen 4x per dag vocht in de vorm van melk of extra water
In alle stallen staan alle schuifdeuren wagenwijd open
Bij langdurige en extreme hitte houden we de daken nat wat zorgt voor extra koelte
Ja hoor…het is gelukt (min of meer)! Trots presenteer ik mijn allereerste promotiefilmpje van ons bedrijf, zelf gemaakt met Kinemaster. Wat valt er nog veel te leren, wat moet ik nog veel leren en wat heb ik veel geleerd met deze leuke software. Heel tof om te doen! De primeur wilde ik jullie in ieder geval niet onthouden al zal het volgende er weer heel anders uitzien vermoed ik😏 Ik heb het gemaakt met foto’s die ik op dit moment tot mijn beschikking had. Een volgende keer wil ik eventueel ook videofilmpjes gaan gebruiken…
Klik op de link bovenin het filmpje om een groot scherm te krijgen.
Zie hier mijn boodschappen die ik heb gekocht op mijn rondje vers. Op zaterdagmorgen is het vaste prik een tochtje langs slager en boerderijwinkel te maken. Terwijl mijn boer eventjes tijd maakte om de laatste loodjes weg te werken aan onze tuinverharding (goed werk heeft nu eenmaal tijd nodig) toog ik er gezellig op uit om allerlei gezonde, verse voedingsmiddelen bij elkaar te sprokkelen.
Bij de kippenboer was ik afgelopen week al langs geweest. Elke week neem ik dertig verse eitjes mee, en geloof me, ik betaal er een stuk minder voor dan in de winkel. En kijk eens hoe vol en mals de krop sla er uit ziet…In de supermarkt heb je maar de helft, een irritante factor wat mij betreft. Je betaalt veel voor minder. Geef mij maar loeiverse producten van eigen bodem. Nou ja, van lokale of regionale bodem bedoel ik dan. Het vlees komt van een ambachtelijke slagerij met varkens in eigen beheer, rundsvlees van limousin-koeien van bedrijven uit de omgeving en kippenvlees volgens het gildehoenconcept; volledig gericht op dierwelzijn. Vleesverkoop met gegarandeerde herkomst uit de regio! Voor ons liever geen vlees uit het buitenland, waarvan je niet weet hoe daar de regels voor hygiëne, transport en dierwelzijn zijn. Liever betaal ik ietsje meer, en zelfs dat is niet eens altijd het geval.
Dat gezegd hebbende ben ik heus geen heilige boon hoor. Ook ik neem wel eens verse producten van de supergigant mee. Want soms komt het gewoon even niet uit, te druk, of de openingstijden passen zich even niet aan. Mijn bedoeling is ook niet om hier een preek af te steken. Ik wil alleen even mee delen dat ik er een goed gevoel bij heb, bij het boerderijwinkel-concept. Ik zou het niet meer willen missen. Consument en boer varen er namelijk beide wel bij. Meer weten? Vers kopen bij de boer of verse producten Nederweert helpen je misschien verder.
En weet je wat ik er nog meer kocht? Een leuk streekpakket voor een jarige vriendin die net verhuisd is. De producten zullen vast leuk staan op de nieuwe keukenplanken🤗
