Gepost op door Irene · 8 reacties

Ongehoord!?

Jullie hebben hem vast wel gehoord de afgelopen dagen; de ‘ongehoorde’ uitspraak van één van de frontleden van de boerenactiegroep FDF. Hierin maakte de Brabantse M. een vergelijk tussen de huidige situatie waarin de boeren zich bevinden (kleine groep wordt de problemen van een maatschappij verweten met alle gevolgen van dien) met de situatie voorafgaand aan de tweede Wereldoorlog. Hij ligt nu zwaar onder vuur.

Jullie vinden waarschijnlijk – net als ik – dat hier de vergelijking mank gaat. In alle ijver om zijn uit het hart gegrepen betoog zo goed mogelijk naar voren te brengen maakte hij ongelukkigerwijs een flinke uitschieter. Natuurlijk had hij dit niet zo moeten zeggen maar toch heb ik enorm met hem te doen! Jullie moeten weten dat onze sector op social media voortdurend te maken krijgt met deze vergelijkingen. Ons werk in de sector wordt met name door aanhangers van de Partij voor de Dieren vergeleken met nazipraktijken, veehouders worden keer op keer uitgemaakt voor kampbeulen met onze veestallen als barakken in concentratiekampen. Ik zie het regelmatig voorbij komen onder bepaalde nieuwsberichten en zelf heb ik ook al eens te maken gehad met een veganist die onze melkveehouderij plus ons product in een kwaad daglicht wilde stellen en haatdragende dingen op mijn site schreef. Daar word je echt geen blijer mens van hoor! Ik weet dat dat geen vrijbrief mag zijn om dan zelf ook maar van alles te gaan roepen maar ik snap wel waar het hem eigenlijk om gaat.

De jonge boeren en boerinnen die de boerenactiegroep het afgelopen voorjaar hebben opgericht zijn mensen die – net als iedereen – soms fouten maken. Het zijn boeren zonder mediatraining, onwennig en nerveus met een microfoon en een camera voor hun gezicht. Uit de klei getrokken mannen en vrouwen die vechten voor hun bestaan. Niets meer en niets minder. In Noord-Brabant is de situatie helemáál uitzichtloos op het moment. Boeren moeten daar vóór 2022 hun stallen hebben ingericht met emissie-arme vloeren. Dit zijn dichte vloeren waarbij de ammoniak onder de stalvloer blijft. Ondanks dat er enorme twijfels zijn gerezen over de veiligheid en werkzaamheid van deze vloeren, gaat dit honderdduizenden euro’s per bedrijf kosten. De rest van de boeren ‘mogen’ daar een paar jaar langer over doen. In Brabant is het beleid zoveel malen strenger. Iedere provincie mag dat schijnbaar zelf bepalen maar het betekent wel dat honderden boerengezinnen gedupeerd gaan worden want dit is voor vele bedrijven financieel niet te behappen. Wij hebben wat dat betreft nog enkele jaren respijt – er vanuit gaande dat we het redden tot die tijd. Wij zijn een letterlijk grensgeval, onze boerderij ligt namelijk één km van de Brabantse grens, nog net op Limburgse grond. Gevalletje gematigde mazzel dus!

Lieve lezers, er is zoveel meer te vertellen maar hoe kan ik het jullie duidelijk maken? Het is bijna niet uit te leggen aan burgers. Het nieuws dat we voorgeschoteld krijgen is vaak éénzijdig belicht en framing is terecht een veel gehoorde term de laatste tijd. Ik ben geen complotdenker maar ik weiger om klakkeloos mee te gaan in alles wat overheid en media ons graag wil doen geloven. Hoe dieper je graaft hoe meer je tegen komt. Het is sowieso ongehoord zoals de politiek ons haar starre beleid door de strot duwt. Oh wacht!! Zo heet ook de nieuwe potentiële omroep – ONgehoord. Meer objectoeve jounalistiek, dat is wat zij willen en dat is ook wat wij willen. Meerdere kanten belichten. Alle cynische reacties ten spijt, het gaat met nu al bijna vijftigduizend leden vast gebeuren en dit verdient in mijn ogen in ieder geval een kans.

Om terug te komen op de Brabantse M….hij zal het vast nooit meer doen. Het kwam de mainstream media echter vast goed uit dat hij deze ongelukkige uitspraak de wereld in slingerde. Verdeeldheid zaaien lijkt vaak hun prioriteit. Inmiddels hebben de landbouworganisaties afstand genomen van M’s uitspraak waarna hopelijk de rust zal wederkeren. En jazeker, hij heeft nog steeds onze volledige steun, deze Brabander, die het hele land nu over zich heen krijgt. Hij durft tenslotte zijn nek uit te steken – voor ons – en uiteindelijk ook voor de consument. Al meer dan een half jaar strijdt hij voor zijn en ons voortbestaan en al is het makkelijk om hem meteen als een domme boer weg te zetten, dat verdient hij zeker niet!! De organisatie FDF, heeft op 1 oktober iets in werking gezet dat zonder hen nooit de aandacht zou hebben gekregen die het verdient. Zij zijn ook diegenen die het meest kwetsbaar zijn omdat zij in het voetlicht durven treden. Vergeet niet dat zij al bergen verzet hebben en er een enorme druk op hun schouders rust. Ik zeg: chapeau!! Met of zonder ongehoorde uitspraak. We moeten niet vergeten waar het om gaat.

Wat het woensdag voor een actie wordt? Wij blijven zelf ook in het ongewisse tot woensdagochtend 6.00u. Jullie weten dat ik altijd pleit voor rechtstreeks kopen bij boer en slager, voor zover dat mogelijk is. En dat adviseer ik jullie nu ook mocht het echt zo zijn dat de voedselvoorziening plat komt te liggen. Wat ik niet geloof…maar je weet het nooit 🙉🙈🙊 Er is een nieuwe website findfarmers.nl in de lucht waarop je je postcode moet invullen en je een lijst krijgt van boerderijwinkels in jouw buurt. Ook op vers bij de boer en versrondje Nederweert vind je adressen en links…

In elk geval wens ik jullie vreedzame feestdagen toe (met een d😆) met veel liefde, warmte en aandacht voor elkaar. Want dat is toch nog steeds – althans in ons gewone boerenleventje – het allerbelangrijkste…♡

Gepost op door Irene

Museum naar het verleden

Hoe meer je herkent hoe ouder je bent

Het tweede deel van onze midweek op de Veluwse Hoevengaerde stond bijna geheel in het teken van vervlogen tijden. Heerlijk voor mijn ouders, maar ook mijn boer en ik vonden het heel interessant. Het weer zou die donderdag niet veel soeps gaan brengen, althans zo werd voorspeld. Dus wat doe je dan? Museumpje pakken! Wij bezochten het speelgoed- en ambachtenmuseum in Terschuur. Elk ingericht plekje brengt je tot in detail naar de sfeer van vroeger. Je mag overal aankomen en alles uitproberen dus worden dromen werkelijkheid. Zo belandde mijn boer met een volle haardos (even geleend van een paspop) bij de barbier, en ik als taaljuf achter een ouderwetse lessenaar. Mijn vader herkende zich in de oude smederij en mijn moeder wist werkelijk overàl nog wel iets van te vertellen. Niet voor niets hingen hier en daar bordjes met de woorden: ‘hoe meer je herkent hoe ouder je bent‘😝 Zo werden met name paps en mams met hun neus op de feiten gedrukt. Dat tijdens ons bezoek in het museum buiten onverwacht de zon scheen namen we op de koop toe. Ben je hier ooit in de buurt…ècht een aanrader! Je bent er zomaar ruim 3 uur zoet mee.

Traditioneel boerenkamertje met boer en boerin in de bedstede
Keukentje jaren ’50
Oud emaille🤩

Vrijdag keerden we weer huiswaarts maar niet zonder een bezoek te hebben gebracht aan het Openluchtmuseum Arnhem. Ondanks dat het vrij druk was en ik niet van massa’s hou was ook dit zeer de moeite waard. Lekker door het bos wandelen langs de prachtigste, leukste, armoedigste, oudste, lokale huisjes, gebouwen, molens en bruggetjes. Heerlijk om een blik te werpen in het leven van toen! Oude boerenhuisjes maar ook grote boerenhoeven passerden de revue. Zelfs een ouderwets zuivelfabriekje werkend op stoom ontbrak niet. Geweldig om te zien allemaal!

Kortom…het blijkt maar weer dat het ook dichter bij huis de moeite waard is om te vertoeven.

Groetjes, Irene

Verder deze week: witlofsoep met ham en prei-gehaktschotel uit de oven.

Gepost op door Irene · 4 reacties

De Veluwse Hoevengaerde

Voordat ik weer over ga tot de orde van de dag wil ik jullie eerst iets laten meebeleven wat betreft ons afgelopen midweekje. Geen Griekenland voor ons dit jaar …er wacht namelijk nog veel onderhoud aan tuin en boerderij. Niet erg!! Een ander soort vakantie maar niet minder gezellig. Met mijn ouders – fysiek nog kwieke tachtigers – bezochten wij de Noord-Veluwe, omgeving Putten en Ermelo. De oproep tot bomenplant voor het klimaat zal hier waarschijnlijk aan voorbij gaan. Wat een bossen! Weinig ruimte voor nieuwe aanplant zo op het eerste gezicht maar zelfs die jonge aanwas bleek zich op ons pad te bevinden. Ik ga even een paar bezienswaardigheden uitlichten. Om te beginnen verbleven we op vakantiepark De Veluwse Boerderijentuin oftewel De Veluwse Hoevengaerde. Een mooi karakteristiek park, kleinschalig maar toch ruim opgezet. Je kunt naar wens verblijven in deze leuke boerenhoeves. Het is er heerlijk rustig. Iets wat we met open armen ontvingen na de hectiek van het afgelopen jaar op ons eigen boerenerf en de drukte op langsgelegen provinciale weg.

Ons tijdelijk verblijf

Dinsdag belandden we per toeval op een rommelmarktje in Putten. Degenen die mij nog niet zo goed kennen moeten weten dat er een soort kleverige substantie op mijn vingers verschijnt zodra er een brocante – klinkt wat aardiger dan rommel – marktje in mijn gezichtsveld verschijnt. Een jaar of tien geleden begon ik en heb ik vijf jaar lang een brocante (web)winkeltje gehad. Heb heel wat straatverkopen bezocht in die tijd. Het kriebelt nog steeds…en zal ook niet over gaan, die liefde voor het ‘oude’. Of het nu gaat om gebouwen of om spullen, het zit op de een of andere manier in mijn bloed. Inmiddels is onze oudste dochter er mee besmet, tot ontsteltenis van onze schoonzoon 😮 By the way, dit keer bleven mijn handen gek genoeg helemaal schoon.

Landgoed de Schovenhorst werd door middelmatige weersomstandigheden iets later op de dag bezocht. Eerst nog even genietend met mijn boer en ouders van een warme chocomel togen we daarna richting landgoed. Een prachtig arboretum (bomentuin) is wat ons te wachten stond. Een keurig onderhouden bos met ellenlange bomen in allerlei variaties boog ons tegemoet, uitnodigend tot een heerlijke wandeling. Het landgoed bevat eveneens een brasserie, museum, kruidentuin en bostoren. Deze hebben we overigens niet beklommen vanwege de ruim 200 treden die deze toren telt. De oudjes zijn nog kras maar dat was net teveel van het goede. De brasserie verzorgde voor ons een smakelijke uitsmijter die net tijdens een malse regenbui verorberd werd.

Woensdag werd de beloofde fietsdag. Alhoewel de elektrische fiets gewoonte is voor paps en mams, huurden we ‘gewone’ unisex fietsen. Ik kocht voor 50 cent een route van 25 km. Chapeau voor de lieverds die door onverwachte heuvelachtige bos- en heidevelden evenals onlogische routebeschrijvingen maar liefst 35 kilometer hebben moeten trappen. Met af en toe een stukje klunen werd desondanks de tocht in prettig voldane vermoeidheid volbracht.

Een hapje en een drankje in het prachtig gelegen Boshuis Drie

Met een bezoekje aan het idylische Boshuis Drie voor de nodige versnaperingen, èn aan de schaapskooi in Ermelo – waar een meneer aan zijn ‘piano op kar’ een paar prachtige liedjes ten gehore bracht – zijn herinneringen weer geboren.



Schaapskooi op de Ermelose heide

To be continued…

Daarna terug naar de recepten!!

Gepost op door Irene · 5 reacties

11 tips om zelf jam te maken

Het is inmiddels een echte hobby met meerdere voordelen. Zelf jam maken is ontzettend leuk om te doen als je je eigen fruit kunt oogsten, maar ook als je het rechtstreeks bij de boer haalt of zelfs in de supermarkt. Van 1 kg fruit maak je al vier grote potten jam. Het is dus voordelig maar ook nog eens gezond omdat je weet wat er in gaat en je daar zelf naar hartelust mee kunt experimenteren. Als je de volgende tips in acht neemt dan lukt het jou vast ook om je eigen zalige jam te produceren! Als voorbeeld kun je eens kijken naar de pruimenjam met een vleugje sinaasappel en de pruimen-walnootjam. Veel plezier!

  1. Jam maken begint met een goede voorbereiding: Ga op zoek naar leuke potjes met schroefdeksel, bijvoorbeeld lege jampotten. Of neem kleinere weckglaasjes, bijvoorbeeld die van 300 ml. Er zijn ook weckpotjes te koop met een geruit dekseltje bij bol.com (best prijzig) of bij de action (nog geen 70 ct per potje). Staat heel landelijk! Je kunt ook rondjes knippen uit een geruit lapje stof. Vastmaken met een elastiekje of stukje touw en daaraan bijvoorbeeld een labeltje. Er zijn stickertjes te koop waarop je de naam van de jam/chutney en datum van bereiding kunt schrijven. Ziet er tof uit en het is een leuk cadeautje.
  2. Zorg voor ultra schone potten: Dat is belangrijk zodat je geen schimmel in je jam krijgt vanwege achtergebleven resten. Zelf zet ik ze op minimaal 65 graden in de vaatwasser voordat de jam of chutney er in gaat. Je kunt de potten ook uitkoken met een schep soda in een grote pan of ketel. Laat deze dan minstens 5 minuten koken. Spoel ze daarna af met heet water en laat ze drogen op een schone theedoek
  3. Dit fruit kun je gebruiken: Alle soorten fruit zijn eigenlijk geschikt voor jam: aardbeien, bessen, frambozen, abrikozen, kersen, pruimen, peren, appels, perziken, druiven, sinaasappels bijvoorbeeld. Een kwestie van uitproberen ook. Wel moet je rekening houden met de mate van pectine in de vruchten.
  4. Pectine zorgt ervoor dat de jam dik genoeg wordt: Pectine zit van zichzelf al in de vrucht en zorgt voor de binding bij het kookproces. De hoeveelheid is bij elke vrucht verschillend. Deze vruchten bevatten van zichzelf veel pectine: pruimen, appels, peren, sinaasappels, citroenen en aalbessen. Aardbeien bevatten bijvoorbeeld weinig pectine. Het is mogelijk om pectine-arme en pectine-rijke vruchten samen te koken. Experimenteren maakt juist zo leuk. Appel bijvoorbeeld combineert makkelijk.
  5. Suiker zorgt ervoor dat je jam houdbaar blijft: Om pectine en suiker goed zijn werk te laten doen is er geleisuiker te koop, het zoet de jam en zorgt tevens voor binding. Kijk op de verpakking naar de gebruiksaanwijzing. Als indicatie wordt voor 1 kg fruit ook 1 kg geleisuiker aangehouden.
  6. Schillen kan, maar hoeft niet: Fruit met een dunne schil – bijvoorbeeld pruimen, appels en peren – hoef je niet per se te schillen. De schil zorgt namelijk voor een mooi gekleurde jam. Plus je behoud nòg wat meer vitaminen.
  7. Dit kun je toevoegen: Zoals gezegd bevat citroen veel pectine. Voeg je dit aan je jam toe dan heb je extra bindmiddel èn het zorgt voor een heerlijke frisse smaak aan je jam. Een vanille- of kaneelstokje doet het ook goed qua smaak.
  8. Suikerarme of suikervrije jam maken kan ook: Geleipoeder of geleisuiker ‘speciaal’ van Van Gilse kun je toevoegen aan suikervrije of suikerarme jam in plaats van normale geleisuiker. Lees goed op de verpakking wat de hoeveelheid is die je moet toevoegen.
  9. Zo bewaar je je zelfgemaakte jam: Na het vullen van de potten en het sluiten van de deksel zet je de jampotten op hun kop. Door de hitte van de jam zuigt de deksel vacuüm en wordt luchtdicht afgesloten. Laat ze zo een half uurtje staan voordat je ze terugdraait. Weckpotjes zuigen zich vacuum als je de hete massa er in giet en hoef je dus niet om te draaien. Daarna kun je de jam tot een half jaar bewaren op een koele, donkere plek.
  10. Is de jam te dun dan zijn er verschillende dingen die je kunt doen. A. Als je pectinerijk fruit gebruikt kun je meer fruit koken en toevoegen B.Voeg nog wat extra citroensap toe, let dan op dat de jam niet te zuur wordt. C. Voeg extra geleisuiker toe, let dan op dat de jam niet te zoet wordt. D. Voeg 1 of 2 gelatineblaadjes toe na ze eerst 5 minuten in een beetje water voorgeweekt te hebben. Dan uitknijpen en toevoegen. Dat doe ik zelf wel eens en het resultaat is een mooie stevige jam. Hou er wel rekening mee dat de jam pas na afkoeling zijn blijvende consistentie heeft, meestal is hij dan ook al iets dikker.
  11. Is de jam te dik voeg dan 1 dl water of 1 dl neutrale appelsap toe tijdens het kookproces. Tijdens dit proces kun je trouwens controleren of de jam goed is door een druppel hete jam op een koud bordje te laten vallen. Stolt de jam, dan is hij goed. Anders nog even door laten koken of iets meer binden met bovenstaande hulpmidoelen.
Zorg voor schone potten
Potten met schroefdeksel zet je na het vullen op hun kop. Laat ze een half uurtje staan voordat je ze weer rechtop zet. Weckpotjes kun je rechtop laten staan. Deze zuigen zich zelf vacuüm.
Ook nog eens een lust voor het oog
Gepost op door Irene

Tot in de pruimentijd…!

Pruimenoogst

Hèhè….de oogst is eindelijk binnen! Nimmer bevatte onze boom zo veel pruimen die hingen te wachten op een bijtijdse pluk. Met behulp van mijn boer – vanwege zijn lengte vond hij eerder de weg naar de top – hebben we gisteren de laatsten naar beneden gehaald. De pruimpjes die tè hoog van de toren bliezen lieten we mooi hangen. Te gevaarlijk! Buiten dat het fantastisch is om je tanden in een sappige, verse pruim te zetten (het blijft hilarisch😂) kun je er zulke geweldige dingen mee maken. Mijn persoontje kan niet wachten tot alles in potjes en glazen zit. De chutney van de eerste geoogste vruchten is wel al klaar en hij smaakt ontzettend lekker!! Je eet het bij een goede stoof- of vleesschotel en ook met een blokje kaas of door de kwark smaakt dit te gek. Ben er maar wat trots op. Dit hebben we toch maar weer! Nog heel wat werk voor de boeg, maar iets dat je graag doet verveelt niet zo snel zullen we maar zeggen. Beneden laat ik jullie zien welke recepten er aan komen. Tevens lees je onder de foto’s waar de uitdrukking “Tot in de pruimentijd” vandaan komt…

Herkomst “Tot in de pruimentijd”

De uitdrukking “tot in de pruimentijd” wil zeggen dat je bij het afscheid nemen “tot over een poosje” bedoelt indien er geen exacte toekomstige afspraak is gemaakt. Waarom men niet zegt: “tot in de appeltijd”, “tot in de kersentijd” of “tot in de notentijd” (wanneer appels, kersen of noten rijp zijn) is niet met zekerheid vast te stellen. De meest aannemelijke versie van de herkomst van de uitdrukking stamt uit de 17de eeuw:

P.C Hooft

Deze theorie over de herkomst van “tot in de pruimentijd” heeft te maken met de beroemde Nederlandse schrijver Pieter Corneliszoon Hooft (1581-1647) en enkele van zijn vrienden. Hooft woonde gedurende een groot deel van zijn leven in de zomermaanden in het Muiderslot in Muiden, terwijl hij de winters in Amsterdam doorbracht. In het Muiderslot ontving hij dan ook zijn literaire vrienden, onder wie bijvoorbeeld Joost van den Vondel (1587-1679).

Deze vrienden verbleven dan vaak voor een langere periode in het kasteel. Bij het afscheid zouden de vrienden van Hooft dan tegen elkaar “tot in de pruimentijd” gezegd hebben. Rondom het Muiderslot stonden namelijk veel pruimenbomen. Ze bedoelden hiermee dan de volgende zomer. Zo zou “tot in de pruimentijd” langzaam een meer figuurlijke betekenis hebben gekregen en een uitdrukking zijn geworden. Als je dan weet dat pruimen vanaf juli t/m september geoogst worden zou dit een hele plausibele verklaring kunnen zijn.

Verder op de site:

  • Pruimenchutney
  • Pruimenjam
  • Limburgse proemevlaai (ook wel linzenvlaai genoemd)
  • En: 11 tips om jam te maken
Weckpotjes met pruimenchutney….leuke give-aways
Gepost op door Irene · 4 reacties

Muizenstad gaat plat

En weer heeft mevrouw Soeters een hard werkende familie het brood uit de mond gestoten. Over de attractie kun je twisten. Je vindt het leuk of je gruwt ervan. Ik behoor tot de laatste groep zoals je wel kunt begrijpen na het lezen van Mouse in da house. Onze kids vonden het prachtig terwijl ik over mijn nek ging, maar buiten dat het nu wel of niet je smaak van vermaak is gun je wel iedereen zijn inkomsten. Er is nu een discussie losgebarsten over het dierwelzijn van de tamme muisjes tijdens het warme weer. Bam!! Een nieuw dieptepunt is bereikt. De bevlogen dierenactiviste heeft kritiek geuit op de heftige misdaad om de muisjes te laten ‘optreden’ bij ruim dertig graden. Activistje Soeters had de klacht ingediend tegen de kermis-exploitanten die daarop meteen het muizenpaleisje sloten. Definitief einde van de attractie. Ik zag de beelden van de huilende, ontredderde kermismevrouw en de haren rezen me te berge. Gelukkig kregen zij veel steun van mensen die verontwaardigd het kermispaar verdedigden en beschermden tegen het doorgedraaide carousselpaard. Waar gaat dit eindigen? Moeten we al het ongedierte in de toekomst soms verwelkomen in onze woningen om ze bij hitte gezellig plaats te laten nemen voor onze ventilatoren? Dank je de pissebed!! Gotsakker, die muizen hebben een complete stad vol zaagsel voor zichzelf! Met huisjes, trappetjes, bruggetjes. Ze kunnen lopen of liggen waar ze willen en met wie ze willen. Ze worden vast en zeker goed verzorgd en voorzien van muizenvoer en water. Hebben ze het warm dan gaan ze toch lekker ergens liggen uitpuffen? Dat kan daar namelijk. Ze hoeven niet eens arbeid te verrichten, van optreden is geen sprake! Het is namelijk niet zo dat ze kunstjes moeten vertonen zoals opzitten en pootjes geven. Geloof me, die muizen hebben het beter dan menig menselijk wezen ook. Zoals mijn boer die met 40 graden 200 koeien staat te melken zonder robot. Muizen schijnen in ieder geval een voorkeur te hebben voor warmte ten opzichte van kou en daarbij was – zover ik begreep – de attractie met de grootste hitte gesloten en alleen in de avond open.

Wel, het kan zomaar zo zijn dat mevrouwtje na haar terechtwijzing afgelopen week over haar foto waarop een vrachtwagen met vermeende Nederlandse slachtvarkens te zien was, gewoon weer de publiciteit zoekt. Kort gezegd: de aandacht wil afleiden van haar zogenaamde ‘varkens-tijdens-hitte’ actie die totaal gemanipuleerd lijkt te zijn geweest en dan ook gelijk onderuit gehaald werd. Net zoals animal-rights doet aan suggestieve beeldvorming weet ook deze directeur van het wetenschappelijk bureau van de PVDD hoe er gehandeld moet worden om de publieke opinie aan haar zijde te krijgen. Let wel, ook ik ben tegen heus dierenleed maar zoek geen dingen waar ze niet zijn. Het hitteprotocol wat betreft de diertransporten treedt in werking vanaf 27 graden Celsius. Boven de 35 graden mogen geen dieren worden vervoerd. Inspecteurs van NVWA (Nederlandse Voedsel- en Waren Aautoriteiten) handhaven hier op. Er zal best eens iets voor vallen maar ga geen raaskal de wereld in slingeren die klakkeloos door de media wordt overgenomen. Laat mensen hun brood verdienen zolang alles binnen de kaders van de wet wordt uitgevoerd. En dat gebeurt gelukkig meestal!

De attractie wordt voorgoed gesloten. Wat denk je dat er nu met de muisjes gaat gebeuren Karen Soeters?

Binnenkort: het hitteprotocol tijdens veetransporten

Gepost op door Irene

Bospop here we come!

Yeah!! Boer en ik bereiden zich voor op het aanstaande weekeinde. Dan mogen we weer los! Na een hernieuwde kennismaking met onze fietsen zullen die ons dit weekend gaan vergezellen naar een geweldig evenement.

Intiem festival

Sinds jaar en dag vindt ongeveer 10 km bij onze boerderij vandaan een redelijk kleinschalig festival plaats. Met de tofste nationale en internationale bands, zangers en zangeressen, die zich vaak in meerdere of mindere mate kunnen meten met het publiek dat met hen meegegroeid is. Om de meeste te kennen moet je namelijk wel van een bepaalde leeftijd zijn. Beetje zo van onze leeftijd – zeg maar oudere jongeren (geboren in de jaren zestig). Echter net zo veel jongere ouderen (jaren vijftig) bevolken het festivalterrein en gaan uit hun plaat, kamperen in tentjes, showen hun tattoos – die soms vervaagd of overrimpeld hun lichaam (ont)sieren – en laten zich leiden door sfeer en geluid van scheurende rockgitaren en doorrookte zangstemmen. Heerlijke, gemoedelijke dagen zijn het met veelal ‘onze’ gouwe ouwe muziek. Oeps … nog even en Rollatorpop, Artrosepop of Kwalenpop wordt geboren! Daarom is het een prettig feit dat er buiten de bezoekers die worden belaagd door de tand des tijds ook steeds meer jeugdigen dit rock/pop podium bezoeken. Die de muziek van weleer via hun ouders kennen, of die zich goed kunnen vinden in de knusse, intieme en oergezellige vibe van het festijn. En goede muziek vergaat niet! Bovendien kunnen ze ook zomaar getriggerd worden door enkele eigentijdse headliners die dit jaar van de partij zijn. Jonge aanwas! Het is leuk om te weten dat buiten de herrie van dance- en stampfeesten ook de ‘ouderwetse’ muziek door hen gewaardeerd wordt zodat het festival Bospop in zijn hoedanigheid kan blijven bestaan. Ook onze jongste dochter heeft een weekendticket weten te bemachtigen en zij zal hopelijk mee gaan maken hoe fantasisch het is om deel uit te maken van het Bospop publiek.

Op boerenland

Niet gelegen in een bos maar vernoemd naar een gedeelte van Weert genaamd Boshoven waar de geboorte van Bospop in 1980 plaatst vond. Tegenwoordig vindt het festival plaats richting de A2, temidden van een landbouwgebied waar de organisatie een stuk grond van een nabijgelegen boer huurt. Wij hebben zelf in die buurt ook een lapje waar de festivalgangers van ver hun bolides kwijt kunnen. Vandaar dat het ons gegund is om drie dagen dit spektakel mee te maken. Onze zoon heeft aangeboden om twee avonden voor zijn vader te melken. Het gebeuren doet hem verder weinig en omdat ik soms wel eens voor hèm inval tijdens de zondagsdienst (degenen die nog niet weten hoe hilarisch dat kan verlopen kunnen dat hier lezen) gunt hij zijn pa en ma dit jaarlijkse pleziertje. Waar we hem natuurlijk zeer erkentelijk voor zijn😉

Met een line-up die klinkende namen bevat zoals: Sting, Toto, Foreigner, John Fogerty (CCR), Joe Jackson en The Specials en ‘jonkies’ als Matt Simons, James Morrison en Kodaline – waar ik ook heel blij van word – zal het zal ze vast gaan lukken om weer iets moois neer te zetten. Zelfs onze Limburgse Rowwen Hèze is van de partij. Daarmee kan het Bospop publiek rekenen op upliftende deuntjes die het ongetwijfeld goed zullen doen bij het iets oudere festivalpubliek. Daarnaast is er een festivalmarktje en zullen tal van horeca-tentjes hun best doen het één en ander aan de man of vrouw te brengen. Drinkgelegenheden zijn er te over en toiletgang moet geen probleem zijn. Tel daarbij op (hopelijk) een zonnetje, een stuk of wat bekers bier, voor velen de vakantie in het vooruitzicht en het feestje is compleet…

Dat allemaal gezegd hebbende: na Bospop gaat het dak er bij ons pas echt af! Hoe en waarom dat lees je de volgende week. Oh ja, natuurlijk laat ik je dan gelijk even weten hoe het geweest is…

Fijn weekend!

Bospop 2017
Gepost op door Irene · 2 reacties

Kaasboerderij Henri Willig: De Jacobshoeve

Nadat één van onze schoonzonen om 5 uur in de morgen ons vakantiehuisje verliet om zijn vak als bouwer uit te oefenen, bezocht de rest van ons boerengezin na de uitcheck nog even de kaasmakerij van Henri Willig in Katwoude. Het boerenbedrijf blijft lonken ook als de boer een paar dagen van huis is! Onze kids zijn de kinderboerderij al lang ontgroeid dus bezochten we één van de drie hoeves van Henri Willig: De Jacobshoeve – gelegen tussen Volendam en Monnikendam – waar van het ‘Jersey’ koeienras de melk tot kaas wordt verzuiveld. Het bedrijf werkt op een biologische manier waarbij de dieren zijn gehuisvest in een potstal. Het is zo’n ander ras dan de Holsteiner zoals je helemaal beneden op de foto’s kunt zien. Melk van een ander koeienras (Holsteiners) wordt vermengd met de Jerseymelk omdat deze een erg hoog vetgehalte heeft. Hoewel lekker is tè vet namelijk niet heel goed voor ons lichaam zoals ons steeds ingewreven wordt. Het gedeelte Jerseymelk zorgt daarom evengoed voor een volle en romige kaas. Het bedrijf koopt ook melk aan van geiten en schapen om verwerkt te worden tot kaas om wat meer diversiteit aan te kunnen bieden. De producten van Henri Willig worden internationaal verhandeld en zijn zelfs online verkrijgbaar.

Het erf werd die maandagmorgen bevolkt door een drietal leeggelopen touringcars; voor even verlost van een internationaal gezelschap dat op deze ochtend ook eens een kaasje wilde meepikken. In de inforuimte werden we verwelkomd door een middelbare maar goedlachse ‘Frau Antje’ die ons het kaasproces uit de doeken deed waarna ze ons naar een pracht van een kaaswinkel leidde. Van truffel- tot lavendelkaas, kruidenkazen en schapen- en geitenkaas…Alles lag mooi uitgestald in kleurige folies. Diverse kaasmedewerkers in traditionele klederdracht ontvingen de gretige klanten die ogen en smaakpapillen te kort kwamen om al het lekkers te proeven. Verschillende soorten kaasblokjes evenals meerdere soorten kaasdip – gepresenteerd op vaderlandse schaaltjes – konden zomaar in ieders mond verdwijnen. De nodige kazen werden door ons uitgekozen en afgerekend. Hilarisch waren de ‘wooden shoes’ in reuzenformaat om een leuk plaatje te schieten. Want ja, gezien de vele buitenlandse toeristen die het bedrijf bezoeken ontbrak het er ook niet aan Hollandse souvenirs. Echter wel op een subtiele manier en zonder de kitscherige prullaria die je vindt in winkeltjes van omringende dorpjes.

De kaaswinkel
Effe proeven ….mmm heerlijk hoor!
Onze boerenzoon op oversized houten klompen met Jersey koeienhuiden op de achtergrond
Het truffelkaasje ging mee richting Limburg

Ons zou ons niet zijn als we ook niet de stallen hadden bezichtigd. Je mocht overal rondlopen om jezelf wat wijzer te maken. ⅕Zo zie je een mooie lichte en ruime stal waar de Jerseykoeien veel ruimte hebben en van binnen naar buiten en vice versa kunnen lopen. Je kunt met eigen ogen zien hoe ze met de (Lely)robot gemolken worden. Een prachtig gezicht hoe dat in zijn werk gaat, je staat er met je neus bovenop! Tot slot hebben we ook nog een kijkje genomen in de kalverenstal waar de ohh’s en ahh’s weer eens niet van de lucht waren. Wel van ondergetekende en haar dochters. Hoewel we natuurlijk gewend zijn aan onze eigen zwartbonte lievelingen is dit ras zelfs nòg wat aaibaarder. Prachtige dieren, deze Jersey’s! Kortom…absoluut de moeite waard om een kijkje te nemen op deze kaasboerderij. Zelfs een restaurant is aanwezig waar je nog even lekker kunt nakazen. Het bezoek was een topafsluiting van ons weekendje aan het Markermeer! Het ging weer huiswaarts naar onze eigen melkveehouderij♡

Te schattig toch?
Mooi ras die Jersey’s
Op weg naar de stal
De potstal
Gepost op door Irene · 4 reacties

(H)eerlijk versrondje op zaterdag

Zie hier mijn boodschappen die ik heb gekocht op mijn rondje vers. Op zaterdagmorgen is het vaste prik een tochtje langs slager en boerderijwinkel te maken. Terwijl mijn boer eventjes tijd maakte om de laatste loodjes weg te werken aan onze tuinverharding (goed werk heeft nu eenmaal tijd nodig) toog ik er gezellig op uit om allerlei gezonde, verse voedingsmiddelen bij elkaar te sprokkelen.

Bij de kippenboer was ik afgelopen week al langs geweest. Elke week neem ik dertig verse eitjes mee, en geloof me, ik betaal er een stuk minder voor dan in de winkel. En kijk eens hoe vol en mals de krop sla er uit ziet…In de supermarkt heb je maar de helft, een irritante factor wat mij betreft. Je betaalt veel voor minder. Geef mij maar loeiverse producten van eigen bodem. Nou ja, van lokale of regionale bodem bedoel ik dan. Het vlees komt van een ambachtelijke slagerij met varkens in eigen beheer, rundsvlees van limousin-koeien van bedrijven uit de omgeving en kippenvlees volgens het gildehoenconcept; volledig gericht op dierwelzijn. Vleesverkoop met gegarandeerde herkomst uit de regio! Voor ons liever geen vlees uit het buitenland, waarvan je niet weet hoe daar de regels voor hygiëne, transport en dierwelzijn zijn. Liever betaal ik ietsje meer, en zelfs dat is niet eens altijd het geval.

Dat gezegd hebbende ben ik heus geen heilige boon hoor. Ook ik neem wel eens verse producten van de supergigant mee. Want soms komt het gewoon even niet uit, te druk, of de openingstijden passen zich even niet aan. Mijn bedoeling is ook niet om hier een preek af te steken. Ik wil alleen even mee delen dat ik er een goed gevoel bij heb, bij het boerderijwinkel-concept. Ik zou het niet meer willen missen. Consument en boer varen er namelijk beide wel bij. Meer weten? Vers kopen bij de boer of verse producten Nederweert helpen je misschien verder.

En weet je wat ik er nog meer kocht? Een leuk streekpakket voor een jarige vriendin die net verhuisd is. De producten zullen vast leuk staan op de nieuwe keukenplanken🤗

Fijn weekend allemaal!

Gepost op door Irene · 5 reacties

Vers kopen bij de boer regio Nederweert

Doe eens een rondje vers in Nederweert

Je rondje supermarkt heb je snel gedaan tegenwoordig, zeker met de scanners die onlangs bij de Jumbo geïntroduceerd zijn. Zo klaar, dus hou je tijd over. Wat is er dan leuker om op je fiets (okee, of met je auto) langs thuisverkopende boeren te gaan om daar de meest verse en pure producten vandaan te halen. Vind hier waarom dat best wel eens een goed idee zou kunnen zijn!

Beneden zie je de links (rood) van versboerderijen en automaten in de regio Nederweert. Zijn we iets vergeten? Neem contact op en we plaatsen het voor je.

Boerderijwinkels Nederweert:

Eierautomaten:

Happy egg:

Winnersstraat 13

Kuilstraat 23

Strateris 5

De witte hoeve:

Hoofstraat 17

Champignon automaten

Kreijel 14B Champignonkwekerij Van Nieuwenhoven Steyvers

Kuilstraat 23
Verkooijen Champignons BV.

Someren-eind:

Lekkere dagverse eieren bij:

Thijs eieren Peelweg 18

Asten heusden

Biologische boerderijwinkel Sumiran

Soerendonk:

Boerderijwinkel Smits

Maarheeze:

Ijs & Zuivelboerderij Maarheeze

Melktap de Hugtenhoeve

Heeze:
Boer Arie

Boerderij Saanenhof

Doe je zelf aan thuisverkoop of heb je een boerderijwinkel in Nederweert of omstreken? Meld je aan middels contact en we plaatsen het op deze pagina die we binnenkort updaten.

Woon je in een andere regio? Kijk op findarm.nl en vindt een boerderijwinkel bij jou in de buurt 🍗🍅🍓🍳